Μικρή φαντασία
1943
Ήρθες σαν αύρα κι απόθεσες τους Παράδεισους
στα χείλη μας μ' ένα φιλί. Και μας προσπέρασες.
Και σ' ειδαμε, εκστατικοί να λιώνεις
μέσα στο Άπειρο Φως !
Τώρα πια τίποτα δε μένει που να θυμίζει το πέρασμά σου.
Μόνο τα φιλημένα χείλη μας
γίνηκαν αηδόνια που στενάζοντας πετούν προς κάθε λάμψη
τάχα μην είσαι συ και το φιλί σου.
24.Χ.43
Small Fantasy
You came like a gentle breeze and planted Paradise
on our lips with a kiss. Then you moved on.
Ecstatic, we watched you dissolve
in the infinite light!
Now nothing is left to remind us of your passing
but our kissed lips
that became nightingales flying, sighing, toward every gleam of light
in case it might be you and your kiss.
