Ιούδας
1941
Ναζωραίε! Ναζωραίε!
Όλων των ανθρώπων των αληθινών
ο δρόμος τους απ' το σταυρό περνά.
Κέρδισες την αιώνια ευτυχία
και μ' άφησες τον αβασίλευτο καημό
με κείνο το φιλί που με τόση αγάπη
το βράδυ αυτό (το αιώνιο βράδυ
που δε φεύγει απ' το πλευρό μας)
απόθεσα σπαραχτικά σαν προσευχή
στον άσπρο λαιμό σου.
Ω να με δεις εκείνη την απέραντη στιγμή που σε φιλούσα.
