Ένα πληγωμένο αηδόνι

ήρθε κι έπεσε απόψε

στον ανθισμένο σου κήπο.

Έπειτα όλα ησύχασαν

κι ήρθαν τα βήματά σου να συντροφέψουν

την πληγωμένη Σιωπή.

Τώρα κρατάς παγωμένο

στην απαλαμη σου μέσα

το νεκρό πόνο της Αγάπης.

Κι είσαι έτοιμη κι εσύ να πετάξεις

στα πεπρωμένα που βαστούν

το θόλο τούτης της Νύχτας

σ’ ένα θριαμβικό κι αμφίβολο κυμάτισμα

και να μεθύσεις σα Σκέψη που τρυπιέται

απ’ τον υστερνότατο πόνο

κάποιου πληγωμένου αηδονιού !