Βεατρίκη πάψε να γελάς
1987
Με ξεχνάς, τα μάτια σου κλειστά
τα χείλη σφραγιστά
και χάνομαι στους δρόμους
Βεατρίκη, πάψε να γελάς.
Μου γελάς, το δάκρυ σου νερό
το γέλιο σου κενό
σαν τον αέρα
Βεατρίκη, πάψε να γελάς.
Με πονάς, σκιά μες στη σκιά
σκορπάς σαν τον καπνό
και χάνεσαι στους δρόμους.
Βροχή μια Κυριακή
που μ’ έδεσες για πάντα
στα χρυσά μαλλιά σου
Βεατρίκη, πάψε να γελάς.
Stop Laughing, Beatrice
You forget me, your eyes closed
lips sealed
and I lose my way in the streets
stop laughing, Beatrice.
You laugh at me, your tears, water
your laugh empty
as the air.
stop laughing, Beatrice.
You hurt me, shadow in shadow
you scatter like smoke
and disappear in the streets.
Rain, one Sunday
when you bound me forever
in your golden hair.
stop laughing, Beatrice.
