Μια φυλακή
1984
Μια φυλακή
-πώς μας φτάσαν ως εκεί-
μια φυλακή
η ζωή μου φυλακή.
Χωρίς ποινή
-πώς μας φτάσαν ως εκεί-
και δικαστή
η ζωή μου φυλακή.
Στου Μακρυγιάννη
πριν προλάβεις να μιλήσεις
Εγγλέζου βόλι σε γονάτισε.
Μας κοίταζες με βλέμμα μελαγχολικό
να σκεφτόσουνα θαρρείς
πόσο λίγο η μέρα κράτησε.
Μες στις πλατείες ένας-ένας καθισμένοι
τη μοναξιά μας τη γραμμένη
τη σφράγισες με βλέμμα μελαγχολικό
ποιος θα πει το μυστικό
στη ζωή μας τη χαμένη.
A Prison
A prison
--how did they reach us there? --
a prison
my life a prison.
Without a sentence
-how did they reach us there?--
or judge
my life a prison.
At Makriyannis
before you could even speak
a British volley brought you to your knees.
You looked at us sadly
I suppose you were thinking
how little the day lasted.
In the squares,
each one sitting by himself
you stamped our fateful loneliness
with your sad look
who will tell the secret
in our lost life?
