Σήμερα διάβασα στην Τουρκική εφημερίδα RADICAL ένα πρωτοσέλιδο άρθρο με πανοραμική φωτογραφία του λιμανιού του Πειραιά και με τίτλο «Κελεπούρι η γειτονική χώρα». Στο άρθρο αναφέρεται το μεγάλο ενδιαφέρον της Τουρκίας  για τα δύο λιμάνια, του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, που π΄ροκειται να εκποιήσει η Κυβέρνηση μαζί με αυτοκινητόδρομους, αεροδρόμια και πολλά έργα υποδομής.

Και διερωτώμαι, τι θα γίνει αν αύριο-μεθαύριο βρεθούμε προ τετελεσμένων εγκλημάτων κατά της χώρας, καθώς όλος ο πλούτος -οικονομικός και ιστορικός- θα ανήκει σε ξένους ιδιοκτήτες; Πώς θα είναι η ζωή μας και πώς θα νοιώθουν οι Έλληνες, όταν λ.χ. το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» ανήκει σε Ιάπωνες, η οδός Εγνατία σε Σκοπιανούς, το λιμάνι του Πειραιά σε Τούρκους και η Ακρόπολη σε Γερμανούς; Όταν σε κάθε βήμα θα σκοντάφτουν σε μια ξένη περιουσία; Πώς θα ζήσουν, όταν η χώρα τους θα ανήκει σε άλλους; Σκεφτήκαμε άραγε καλά αυτό το ενδεχόμενο; Το θέτω στην κρίση των μελών της Κίνησης και ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΛΑΟΥ. Στην κρίση της ανεξάρτητης νεολαίας που την καλώ να πάρει θέση απέναντι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, που εάν η Κυβέρνηση και η Τρόικα παραμείνουν στη θέση τους, είναι σίγουρο ότι θα γίνει για μας τραγική πραγματικότητα. Και τι θα κάνουμε τότε; Θα δεχτούμε να ζούμε σαν να μη συμβαίνει τίποτα, ξένοι μέσα στην ίδια τη δική μας χώρα;

Άραγε μήπως θα έπρεπε να προειδοποιήσουμε τους υποψήφιους αγοραστές, ότι εμείς οι ανεξάρτητοι Έλληνες, στην περίπτωση που θα γίνουμε εκατομμύρια (γιατί τότε μόνο θα είμαστε σεβαστοί και υπολογίσιμοι από εχθρούς και φίλους) και επιβάλουμε μια Ανεξάρτητη Επαναστατική Κυβέρνηση που θα εκφράζει ΟΛΟ το λαό, θα θεωρήσουμε ως πράξεις απεχθείς (στις οποίες προέβη μια Κυβέρνηση μειοψηφίας πίσω από την πλάτη και ενάντια στη θέληση και τα συμφέροντα του Ελληνικού Λαού) και επομένως Άκυρες;

Πιστεύω ότι μπροστά σ' αυτή την κρίσιμη στιγμή που κρίνεται εάν στο μέλλον θα υπάρχουμε ως ελεύθερος Λαός ή θα έχουμε γίνει θλιβεροί υπηρέτες των νέων ιδιοκτητών της πατρίδας μας, θεωρώ ότι η δήλωση αυτή αναδεικνύεται σε μέγιστο καθήκον του κάθε ανεξάρτητου πολίτη της χώρας αυτής.


ΕΚΚΛΗΣΗ

Καλώ όλα τα μέλη των Σπιθών να προβάλουν την παραπάνω δήλωση με κάθε τρόπο. Να συλλέξουν υπογραφές. Να επιδιώξουν να επικυρωθεί μέσα από Γενικές Συνελεύσεις, Συγκεντρώσεις και Διαδηλώσεις. Γιατί όσο η αποδοχή για την ακύρωση του ξεπουλήματος θα αποκτά μαζικότερη αποδοχή, τόσο το ενδεχόμενο να επηρεάσει τους ξένους αγοραστές γίνεται μεγαλύτερο. Γι' αυτό θα πρέπει να μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, για να γίνει διεθνώς γνωστή. Εάν δεν το κάνουμε σήμερα, φοβάμαι πως όταν θα έχουν εγκατασταθεί οι ξένοι αγοραστές, δεν θα μπορεί να υπάρξει άλλος τρόπος για να φύγουν, παρά ο ένοπλος αγώνας! Θέλει άραγε κανείς Έλληνας να ξαναζήσουμε μια τέτοια τραγωδία; Πιστεύω, κανείς! Γι' αυτό ας προσπαθήσουμε να δώσουμε στη Δήλωση το κύρος της μεγάλης λαϊκής συναίνεσης πριν να είναι πολύ αργά.