1.Ενημέρωση, Ενότητα του Λαού.

2.Δημιουργία Αντιστασιακού Μετώπου.
3.Εκλογή Ηγεσίας.
4.Συμμετοχή στις εκλογές με στόχο την διακυβέρνηση της χώρας.
5.Οικονομική αυτάρκεια βασισμένη σε Σχέδιο για την συνολική συνεκμετάλλευση του εθνικού μας πλούτου (με βάση το Σύστημα των Κοινοπραξιών) ο οποίος υπολογίζεται σε πολλά τρισεκατομμύρια ευρώ. Δέσμευση ότι ο εθνικός πλούτος ανήκει στον Λαό.
6.Αποδέσμευση της χώρας από κάθε είδους υποχρεώσεις (οικονομικές, πολιτικές).
7.Πρόγραμμα ανάπτυξης.
8.Δημιουργία Νέου Συντάγματος.
9.Εκλογές.

Ανάλυση των εννέα θέσεων για την στρατηγική της Κ.Α.Π.

Θέσεις της Κ.Α.Π.
 
Θέση 1.  
Για την επίτευξη της Ενότητας του Λαού πρέπει:  Α. να πολλαπλασιαστούν οι Σπίθες και Β.  κάθε Σπίθα να δημιουργεί με τη διάδοση της ιδεολογίας και με τη δράση της μορφές λαϊκής ενότητας στον χώρο στον οποίο ζει και εργάζεται.

Θέση 2. 
Η εκλογή της Ενιαίας Πανελλαδικής Ηγεσίας θα γίνει μέσα από τις ζυμώσεις ανάμεσα στις τοπικές μορφές ανάπτυξης της λαϊκής ενότητας. Ο χρόνος για την επίτευξη αυτού του στόχου θα εξαρτηθεί από την ροή των γεγονότων, τις προκλήσεις που θα γεννηθούν και τις μορφές της αντίστασης του Λαού. Η κατεύθυνση προς την οποία θα πάει το λαϊκό κίνημα θα πρέπει να είναι μόνιμα στραμμένη προς τον κύριο στόχο της Εθνικής Ανεξαρτησίας. Σε όλη αυτή την ιστορική διαδρομή θα πρέπει η Σπίθα να έχει τέτοια ακτινοβολία και τόση μαζικότητα, ώστε να είναι ικανή να εμπνεύσει τον Λαό για να μη ξεφύγει από τον κύριο στόχο του και συγχρόνως να κατακτά ολοένα και πιο μεγάλη δύναμη και μαζικότητα.

Θέση 3. 
Η μελέτη της ιστορίας μας δείχνει ότι οι επαναστατικές αλλαγές που οδήγησαν στην ελευθερία και την πρόοδο είναι αυτές που κυοφορήθηκαν μέσα στα σπλάχνα των Λαών εκφράζοντας μια βασική ιστορική αναγκαιότητα μέσα στην ιστορία των ανθρώπων: την ανάγκη για περισσότερες ελευθερίες έως την πλήρη απελευθέρωση του ανθρώπου. Αντίθετα όσες ξεκίνησαν από μειοψηφίες κάθε είδους (στρατιωτικές, αβανγκαρντίστικες, ταξικές, πολιτικές κλπ.) οδήγησαν τελικά σε ολοκληρωτισμούς κάθε είδους. Ακόμα κι αν για μια στιγμή επηρέασαν την λαϊκή πλειοψηφία, όπως συνέβη με τον Χίτλερ. Κι αυτό εξηγείται από το γεγονός, όπως είδαμε, ότι η πορεία της ανθρωπότητας οδηγείται βασανιστικά προς ένα κύριο στόχο: την κατάκτηση της Ελευθερίας. Επομένως το αίτημα για την κατάκτηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας είναι ταυτόσημο με κείνο της Ελευθερίας. Τι σημαίνει Ελευθερία για έναν Λαό; Να αποφασίζει ο ίδιος για όλους και για όλα. Να εκμεταλλεύεται τον πλούτο του με τον δικό του τρόπο και για το δικό του συμφέρον. Να κατακτά καθημερινά ανώτερα επίπεδα στις συνθήκες διαβίωσης, υγείας και μόρφωσης. Να αναπτύσσει συνεχώς τις παραγωγικές του δυνάμεις, ώστε  να βγαίνει προοδευτικά από τον κύκλο της παραγωγής, για να κερδίζει ολοένα και πλουσιότερο ελεύθερο χρόνο που αποτελεί προϋπόθεση της πολιτιστικής αναγέννησης. Και φυσικά όλα αυτά σε συνθήκες απόλυτης ελευθερίας και κοινωνικής δικαιοσύνης, που σημαίνει καθεστώς δίκαιης ανισότητας. Από την άποψη της ταξικής διαστρωμάτωσης ο κανόνας είναι ότι:
Η έλλειψη ελευθερίας, δημοκρατίας και οικονομικής επάρκειας και αυτοτέλειας σε εθνικό επίπεδο εντείνουν τις ταξικές αντιθέσεις. Αντίθετα σε συνθήκες πλήρους οικονομικής ανάπτυξης σε συνδυασμό με την κατάκτηση της παλλαϊκής εξουσίας και με Σύνταγμα που κατοχυρώνει την Άμεση Δημοκρατία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη, οι ταξικές αντιθέσεις ελαττώνονται και μπορεί κάποτε ακόμα και να εξαλειφθούν κατά την τελική φάση της Πατριωτικής Αναγέννησης.

Για όλους αυτούς τους λόγους πιστεύουμε ότι οι εκλογές θα γίνουν μονάχα όταν υπάρχει βεβαιότητα ότι το κίνημα εκφράζει την συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί εάν ο χαρακτήρας της πάλης είναι εθνικός και λαϊκός ταυτόχρονα. Κι αυτό γιατί ο κύριος εχθρός είναι ουσιαστικά ξένος και δεν χτυπά επιλεκτικά μόνο μια τάξη αλλά το σύνολο του Λαού, όπως συμβαίνει σήμερα και όπως συνέβαινε ουσιαστικά από τον εμφύλιο και πέρα. Γι’ αυτό έχει σημασία να πείσουμε όλους τους Έλληνες ότι η χώρα μας ζει εδώ και δεκαετίες κάτω από συνθήκες προτεκτοράτου των Αμερικανών και της Διεθνούς Οικονομικής Ολιγαρχίας.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε από τώρα τον χαρακτήρα της Κυβέρνησης που θα προκύψει. Οπωσδήποτε όμως δεν θα είναι κομματικός αλλά εθνολαϊκός. Για τον λόγο αυτό το έργο της θα είναι να επιτευχθούν οι στόχοι-θέσεις 4, 5, 6, 7 και 8, ώστε στις νέες εκλογές (θέση 9) να μπορέσει να εκφραστεί ελεύθερα η διαφορετικότητα μέσα από την ενότητα.

Η άποψή μας είναι ότι θέση χωρίς αντίθεση οδηγεί στην αποσύνθεση. Η σύνθεση επιτυγχάνεται μόνο με την ελεύθερη αντιπαράθεση θέσεων και αντιθέσεων.
Επομένως η εκλεγμένη Κυβέρνηση (θέση 3) εκφράζοντας τη θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας έχει το ιστορικό δικαίωμα να γίνει θέση σε περιορισμένο χρονικά διάστημα, με την υποχρέωση να εφαρμόσει το πρόγραμμά της. Από κει και πέρα οφείλει να οδηγήσει μέσα από νέες εκλογές στην ελεύθερη πάλη των αντιθέσεων, για να εξασφαλίσει την πορεία της χώρας προς τα εμπρός. Είναι φανερό, ότι μέσα στις νέες συνθήκες της Εθνικής Ανεξαρτησίας που θα δημιουργήσει η εφαρμογή του Προγράμματος, ο χαρακτήρας των νέων αντιθέσεων θα έχει θετικό χαρακτήρα και θα είναι ανταγωνιστικός ως προς την επίτευξη του  περισσότερο καλού.

*

Όπως βλέπετε, το όραμά μου μπορεί να φαίνεται σήμερα ουτοπικό, όμως να μην ξεχνάμε ότι τα μεγάλα βήματα της ανθρωπότητας έγιναν κάθε φορά που ο άνθρωπος πάλευε για την Ουτοπία. Μονάχα που θα πρέπει από τη στιγμή της στράτευσης για την κατάκτηση ενός μεγάλου ιδανικού να θεωρήσει κανείς τον εαυτό του δοσμένο ψυχή τε και σώματι στο όραμά του. Δεν υπάρχει πιο ιερή πράξη από τη θυσία για τον Λαό. Η αφοσίωση στο συμφέρον του Λαού είναι κι αυτή μια θρησκεία. Για μένα η πιο σημαντική.

Ας μην έχουμε λοιπόν αυταπάτες. Η  Κ.Α.Π. είναι πολύ αδύνατη ακόμα για να σηκώσει στις πλάτες της ένα τόσο μεγάλο Όραμα. Όμως όπως σας είπα ήδη, δεν υπάρχει άλλος δρόμος για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Μπορεί σήμερα να μην είμαστε ικανοί να ανταποκριθούμε σε ένα τόσο βαρύ και μεγάλο χρέος, όμως έστω και λίγοι, έστω και αδύναμοι, ας διατηρήσουμε όσο μπορούμε την Σπίθα αναμμένη και ας προσπαθήσουμε να γινόμαστε κάθε μέρα καλλίτερα, για να μπορέσουμε να μεταλαμπαδεύσουμε τη φλόγα, με πίστη ότι ακολουθούμε τον σωστό δρόμο που κάποτε –δεν μπορούμε να ξέρουμε πότε- θα κάνει τα όνειρά μας πραγματικότητα.

Αθήνα,  23.8.2013     
                                                                
Μίκης Θεοδωράκης