Τα ροτβάιλερ και οι … γκαζιάρηδες - του Γιώργου Φραντζεσκάκη
15.05.2016
[Περιοδικό «Κ» της Καθημερινής της 15.5.2016]
… Ας μάθουμε να διαχωρίζουμε την αιτία από το αποτέλεσμα σε κάθε τραγωδία. Ακόμα κι αν η κοινή γνώμη επιμένει να τα βλέπει ανάποδα ...
Πριν από μερικά χρόνια, μια στατιστική ισχυριζόταν ότι τα κόκκινα αυτοκίνητα έχουν 30% περισσότερες πιθανότητες να εμπλακούν σε τροχαίο. Εκείνο που παρέλειπε να αναφέρει είναι ότι σκοπίμως τοποθετούμε το αίτιο στη θέση του αιτιατού -για λόγους ανόητου εντυπωσιασμού. Γιατί τα κόκκινα αυτοκίνητα, από μόνα τους, δεν έχουν τίποτε που να τα καθιστά πιο επικίνδυνα. Οι απερίσκεπτοι, γκαζιάρηδες οδηγοί όμως, αυτοί που έχουν περισσότερες πιθανότητες να τρακάρουν, επιλέγουν χρώματα «επιθετικά», όπως το κόκκινο. Και ιδού: μια στατιστική που λέει ψέματα, παραθέτοντας γεγονότα υπό ένα άλλο πρίσμα…
Τα ροτβάιλερ είναι τα «κόκκινα αυτοκίνητα» της κυνοφιλίας. Ράτσα γονιδιακά κατάλληλη για να τη μετατρέψεις σε σωματοφύλακα ή μαχητή, έγιναν τα αγαπημένα σκυλιά των μαφιόζων, των συμμοριών και των αντίστοιχων στερεοτυπικών ρόλων του Χόλιγουντ, την ίδια στιγμή που άνθρωποι με βαθιά γνώση της φυλής εξακολουθούν να ανατρέφουν άτομα της ίδιας ράτσας με χαρακτήρα ισορροπημένο και απόλυτα προβλέψιμο. Εις μάτην. Κανείς δεν θα μνημονεύσει το ροτβάιλερ που παίζει με τα μωρά της γειτονιάς σαν κουτάβι. Είδηση θα γίνει το ροτβάιλερ που θα σκοτώσει. Επειδή έχει ένα αφεντικό που αγνοεί, μέχρι τη μοιραία στιγμή, τι ακριβώς κρατάει στην άλλη άκρη του λουριού του…
Αυτήν τη στιγμή, πάνω από ογδόντα ράτσες βρίσκονται υπό απαγόρευση -ή ειδικού τύπου επιτήρηση- σε είκοσι εννέα χώρες του κόσμου. Ανάμεσά τους, ο γερμανικός ποιμενικός, ο δανέζικος μολοσσός και το ελληνικό τσοπανόσκυλο! Καθεμία από αυτές τις χώρες, πέρα από την υποταγή στα αυθαίρετα κλισέ («όλα τα πίτμπουλ/ροτβάιλερ είναι δολοφόνοι»), έχει πιαστεί από μια αφορμή για να εξοστρακίσει σκυλιά όπως το μπουλντόγκ και τα σνάουτσερ, σκυλιά που δεν έχουν την κακή φήμη που «απολάμβανε» κάποτε το ντόμπερμαν, προτού περάσει η μπογιά του…
Και πολλές φορές, ακόμα και η αφορμή είναι ένα ψέμα. Θυμάστε πριν από τρία χρόνια την είδηση για τον κατασπαραγμό ενός παιδιού από αδέσποτα σκυλιά στη Ρουμανία; Δύο μήνες αργότερα, αφού ακολούθησαν έρευνες της Σήμανσης και νεκροψία, η αστυνομία αποφάνθηκε ότι το παιδί είχε βιαστεί και δολοφονηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να παραπλανηθούν οι διωκτικές αρχές. Η αλήθεια θάφτηκε κάτω από την επικαιρότητα των άλλων ειδήσεων. Και τα αδέσποτα στη Ρουμανία εξακολούθησαν να εξοντώνονται μαζικά, καθώς η επικήρυξή τους αποσύρθηκε πολύ πολύ αργότερα.
Όλα τα σκυλιά μπορούν να δαγκώσουν. Πολλά από αυτά, με σαγόνια ικανά να ασκήσουν πίεση πάνω από 300 λίβρες ανά τετραγωνική ίντσα (περίπου τριπλάσια από την αντίστοιχη ικανότητα του ανθρώπου), μπορούν και να σκοτώσουν. Για να σκοτώσουν όμως, πρέπει να κακοποιηθούν, να παραμεληθούν, να ανατραφούν σε ένα περιβάλλον χωρίς έλεγχο, από ιδιοκτήτες που τα θεωρούν αντικείμενα επίδειξης και που -πιθανότατα- επιδεικνύουν την ίδια ανικανότητα και αμέλεια σε όλες τις δραστηριότητες της ζωής τους.
Ποιος φταίει; Η μητέρα όλων των λαθών: η άγνοια. Η άγνοια σκοτώνει μωρά που αλωνίζουν άδετα στα καθίσματα των αυτοκινήτων, εφήβους που δεν έχουν μάθει πώς να διασχίζουν το δρόμο χωρίς να χαζεύουν το κινητό τους, βρέφη που είχαν την ατυχία να γεννηθούν από γονείς του «αντιεμβολιαστικού κινήματος» και παιδιά που βρέθηκαν στο πεδίο δράσης ενός σκυλιού που εκτονώνει τη βάναυση κακοποίηση που υπέστη στο επόμενο, εύκολο θήραμα.
Όλα αυτά είναι θύματα που θα θρηνήσουμε ξανά και ξανά. Μη γελιέστε. Όπως όμως δεν θα διανοηθούμε να καταργήσουμε τα αυτοκίνητα, τα κινητά και την οικογένεια, έτσι ας μάθουμε να διαχωρίζουμε την αιτία από το αποτέλεσμα σε κάθε τραγωδία. Ακόμα κι αν η κοινή γνώμη επιμένει να τα βλέπει ανάποδα.
Γιώργος Φραντζεσκάκης (k9mailbox@yahoo.com)