Επειδή όλο και περισσότεροι, είτε πρώην μέλη της ΣΠΙΘΑΣ είτε και μη Σπιθίτες μου γράφουν ότι θα πρέπει να ξανακάνουμε μια Κίνηση ανάλογη της ΣΠΙΘΑΣ, θα ήθελα να τους απαντήσω δημοσιοποιώντας τις εξής σκέψεις:

Δυστυχώς η ζωή δεν γυρίζει πίσω. Στα 2010 ο Λαός ήταν όρθιος. Ενώ σήμερα, μετά από τέσσερα χρόνια ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, είναι γονατισμένος. Επειδή ακριβώς του λείπει η εθνική προοπτική. Ο κ. Τσίπρας και η ομάδα του μας πούλησαν στους Αμερικανούς, που και μόνο η σκιά τους φοβίζει τους Έλληνες. Όσο για την Ν.Δ. που θα μπορούσε να δημιουργήσει γύρω της το εθνικό-παλλαϊκό Μέτωπο όπως ο Ντε Γκωλ και ο Αντενάουερ (δυο … «άθλιοι» δεξιοί) έχουν διαβληθεί από την αντιδεξιά ρητορική του Ανδρέα, του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Με δυο λόγια σήμερα η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ έγιναν ουσιαστικά εξαρτήματα της νατοϊκής επιθετικής στρατηγικής. Ο νέος μας ηγέτης είναι και πάλι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ. Είμαστε αποικία. Τελεία και παύλα. Για πόσο καιρό ακόμα; Φοβάμαι, για πολλές δεκαετίες.

Εγώ δεν βλέπω φως από πουθενά. Αυτό που με φοβίζει πολύ είναι το ενδεχόμενο ακρωτηριασμού από Αλβανία, Σκόπια και Τουρκία.

Στα 2010, όπως είπα και πριν, ο Λαός μας ήταν ακόμα όρθιος. Η Σπίθα ήρθε στην σωστή στιγμή. Όμως κάποιοι σύντροφοί μας στην ΣΠΙΘΑ πίστεψαν δυστυχώς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η λύση.

Πιστεύω ότι το λάθος τους ήταν μοιραίο τόσο για την Σπίθα όσο προ παντός για την Ελλάδα. Μπορούσε τότε να δημιουργηθεί και να αποδώσει καρπούς η Κίνηση που μου ζητούν να κάνω σήμερα. Τώρα, εγώ είμαι εκτός μάχης και στο μεταξύ χάθηκαν οκτώ πολύτιμα χρόνια.

Δεν φτάνει μόνο να σκέφτεται κανείς ορθά αλλά παράλληλα θα πρέπει και να μπορεί να μετατρέπει τις ιδέες του σε πολιτικές πράξεις.

Λυπάμαι.

Αθήνα, 26.3.2019

Μίκης Θεοδωράκης