Προσφορά
1943
Στην Ελλη Π.
Δεν θα ‘φταναν τα λούλουδα της γης
κι οι μεγαλόπρεποι της Νύχτας θόλοι
Δε θα ‘φταναν κι οι κόσμοι όλοι
να σταφανώσουν την απέραντη ομορφιά σου!
Ω! συ! που σκύβουν μπρος σου τα κάλη της Αυγής!
Είν’ άσκημα τα ωραία της γης μπροστά σου!
Και μπρος στη λάμψη που σκορπάς, ω συ Γλυκειά μου
τα φώτα, να, του κόσμου είναι σκιές
