Στην Ελλη Π.

Το μίλημά σου

κελάϊδισμα πουλιών μέσα στο Μάη!

Το γέλιο σου, το γέλιο της Αυγής!

Της Νύχτας τ’ άστρα λάμπουν στη ματιά σου!

Σωριάζει η ζωή τα κάλη της μπροστά σου

και μένω σκλάβος σου εγώ και υμνητής!

Κι όνειρο αγάπης μοιάζει η καρδιά σου

που τρεμολάμπει μπρος μου εκεί στητή...

Και μοιάζεις τόσο αιθέρια, κι η θωριά σου

έχει μια χάρη τόσο εξωτική

που τρέμω αν είσαι μια γλυκειά οπτασία

κι απλώνοντας το χέρι μου σβηστεί!..

30.Ι.43