Πέλαγο (Την Πέμπτη ήμουν λεύτερος)
1967
Την Πέμπτη ήμουν λεύτερος, την άλλη μέρα σκλάβος
την Κυριακή ξημέρωμα με φώναξε ο Χάρος.
Κάψε του νου σου τα φτερά, της σκέψης σου τα μάτια
να μη θωρείς τη συμφορά, να μη γροικάς τον πόνο.
Πέλαγο, πέλαγο, πέλαγο βαθύ μου
φέρε μου, φέρε μου πίσω το παιδί μου.
Πέλαγο, πέλαγο, πέλαγο βαθύ μου
φέρε μου, φέρε μου πίσω την ψυχή μου.
Καλέ μου Χάρε μίλησε, καλέ μου Χάρε λέω
θέλω ν’ ανέβω στα βουνά, να προσκυνώ τον ήλιο
θέλω να βλέπω τα νερά, να παίζουν με τους ίσκιους
να βλέπω και τη μάνα μου τη γλυκοπικραμένη.
Πέλαγο, πέλαγο, πέλαγο βαθύ μου
φέρε μου, φέρε μου πίσω το παιδί μου.
Πέλαγο, πέλαγο, πέλαγο βαθύ μου
φέρε μου, φέρε μου πίσω την ψυχή μου.
Ο ήλιος ελαβώθηκε και τα βουνά στενάζουν
κι ο χρόνος εσταμάτησε μπροστά από το Παγκράτι.
Κι η μάνα σου στη θάλασσα στέλνει τους στεναγμούς της
παρακαλεί τα κύματα στα Γιούρα να τους πάνε.
Πέλαγο, πέλαγο, πέλαγο βαθύ μου
φέρε μου, φέρε μου πίσω το παιδί μου.
Πέλαγο, πέλαγο, πέλαγο βαθύ μου
φέρε μου, φέρε μου πίσω την ψυχή μου.
