Μανούλα μου ο γιόκας σου

που έφυγε στα ξένα

βλέπει τη νύχτα μοναχός

βλέπει τον πόνο μόνος

τον λιώνει ο ξενητεμός

και τονε δέρνει ο πόνος.

Μανούλα, μανούλα πού ‘ ν’  ο γιόκας σου

μανούλα, μανούλα  πού ‘ν’ ο βασιλικός σου

πού ‘ναι τ’ αστέρια τ’ ουρανού

πού ‘ν’ η ζωή κι ο βιος σου;

Μανούλα στείλε τα πουλιά

μανούλα στείλ’ τ’ αηδόνια

να με ξυπνάνε την αυγή

να ‘ρχονται στα όνειρά μου

να μη με δέρνει απαντοχή

να ‘ναι βουνό η καρδιά μου.