Στα περβόλια
1962
Στα περβόλια, μες στους ανθισμένους κήπους
σαν άλλοτε θα στήσουμε χορό
και το Χάρο θα καλέσουμε
να πιούμε αντάμα και να τραγουδήσουμε μαζί.
Κράτα το κλαρίνο και το ζουρνά
κι εγώ θα ‘ρθω με τον μικρό μου τον μπαγλαμά.
Αχ κι εγώ θα ‘ρθω...
Μες στης μάχης τη φωτιά με πήρες Χάρε
πάμε στα περβόλια για χορό.
Στα περβόλια, μες στους ανθισμένους κήπους
αν σε πάρω, Χάρε, στο κρασί
αν σε πάρω στο χορό και στο τραγούδι
τότες χάρισέ μου μιας νυχτιάς ζωή.
Κράτα την καρδιά σου, μάνα γλυκειά
κι εγώ είμ’ ο νιος που γύρισε για μια σου ματιά.
Αχ για μια ματιά...
Για το μέτωπο σαν έφυγα μανούλα
εσύ δεν ήρθες να με δεις.
Ξενοδούλευες και πήρα μόνος μου το τραίνο
που με πήγε πέρ’ απ’ τη ζωή...
In the Orchards
In the orchards with their flowering gardens
like the old times, we’ll raise the dance
and invite Death
to drink and sing with us.
Take the clarinet and oboe
and I’ll come with my little baglama ..
Ah, and I’ll come too...
You took me in the fire of battle, Death,
let’s go to the orchards and dance.
In the orchards, with their flowering gardens
if I beat you, Death, at the wine drinking
if I beat you at the dancing and singing
then grant me a night of life.
Take heart, sweet mother
I am the lad who returned for one glance from you.
Ah, for one glance...!
When I left for the Front, mother
you didn’t come to see me.
You were working for strangers and I took the train alone
the one that carried me out of life....
