Τον Παύλο και το Νικολιό

1962

Τον Παύλο και τον Νικολιό

τους πάνε για ταξίδι

με βάρκα δίχως άρμενα,

με πλοίο δίχως ξάρτια.

Τ’ άρμενα τα ‘καψε φωτιά,

τα ξάρτια καταιγίδα

και το ταξίδι θάνατος,

που γυρισμό δεν έχει.

Του Παύλου και του Νικολιού

οι μάνες παν αντάμα

ρωτούν το χώμα να τους πει

και κείνο βγάζει αίμα.

Δεν είναι αναστεναγμός

που βγαίνει απ’ το χώμα

μόνο πηγή λαχταριστή,

να πιεις να ξεδιψάσεις

They’re taking Pavlos and Nikolio

on a voyage

in a boat without rigging,

on a ship without shrouds.

Fire burned the rigging

a storm took the shrouds

and the journey of death

has no return.

Together the mothers

of Pavlos and Nikolio go out;

they ask the earth to tell them

and it drips blood.

Those are not groans

that come out of the earth,

only a spring that invites you

to drink and quench your thirst.