Είμαστε δυο
1968
Είμαστε δυο, είμαστε δυο
η ώρα σήμανε οκτώ
κλείσε το φως
χτυπά ο φρουρός
το βράδυ θα ‘ρθουνε ξανά
ένας μπροστά ένας μπροστά
κι οι άλλοι πίσω ακολουθούν
μετά σιωπή
κι ακολουθεί το ίδιο τροπάρι το γνωστό
βαράνε δυο
βαράνε τρεις
βαράνε χίλιες δεκατρείς
πονάς εσύ πονάω κι εγώ
μα ποιος πονάει πιο πολύ
θα ‘ρθει ο καιρός να μας το πει.
Είμαστε δυο
είμαστε τρεις
είμαστε χίλιοι δεκατρείς
καβάλα πάμε στον καιρό
με τον καιρό
με τη βροχή
το αίμα πήζει στην πληγή
ο πόνος γίνεται καρφί
ο εκδικητής
ο λυτρωτής
είμαστε δυο
είμαστε τρεις
είμαστε χίλιοι δεκατρείς.
We Are Two
We are two, we are two, the clock strikes eight
turn off the lights, the guard knocks, tonight they’ll come again.
one in front, the others behind
then silence and the same old story.
They strike twice, they strike three times, a thousand and thirteen;
you are in pain and so am I, but which of us suffers more
only time will tell.
We are two, we are three, we are a thousand and thirteen
we ride on into time
in time, with the rain the blood clots on the wound
and pain becomes a nail.
Avenger, savior,
we are two, we are three, we are a thousand and thirteen.