Προδομένος Λαός
1974
Περιγραφή:
Προδομένος Λαός
Μουσική και τραγούδια για το θεατρικό έργο του Γιώργου Ρούσου ΜΑΝΤΩ ΜΑΥΡΟΓΕΝΟΥΣ
Ποίηση: Βαγγέλη Γκούφα
Σύνθεση: 1974, Παρίσι.
Ερμηνευτές: Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Χάρις Αλεξίου, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Κώστας Σμοκοβίτης, Μάνος Κατράκης & Χορωδία
Διεύθυνση Ορχήστρας: Μίκης Θεοδωράκης
Σημείωμα του συνθέτη στο δίσκο
Το χρονικό των αγώνων και της αγωνίας της Ρωμιοσύνης –οι Φιλικοί, ο Γέρος του Μοριά, ο Μακρυγιάννης, οι Τουρκομάχοι και σύστοιχοι στο αρματολίκι, οι λαϊκή αγωνιστές, οι αντάρτες στα ελεύθερα ελληνική βουνά στην Κατοχή, οι επώνυμοι και ανώνυμοι μάρτυρες ενός λαού ταμένου και αβοήθητου, τα σημερινά παιδιά μας, τα αυριανά μας πολύχρωμα οράματα ίσα με τη συντέλεια του αιώνα.
Η ίδια πίστη, η ίδια αγάπη σε μια ζωή άξια να βιωθεί, η ίδια άρνηση υποταγής. Πάντα ο ίδιος όρκος μένει – λευτεριά και προκοπή. Και πάντα ελλοχεύουσα η Προδοσία – Λερναία Ύδρα. Όμως κάθε φορά νέοι αγώνες μας καλούν, δεν μας σταματούν μήτε οι ίντριγκες μήτε η βία. Μας θεριεύουν. Ζούμε μαχόμενοι, η ανελέητη και η ακριβή μας ιστορία.
Ο καημός και η λαχτάρα της Ρωμιοσύνης – το τραγούδι μας. Ειπωμένο, τότε, στον ίσκιο των πλατάνων – αργότερα στους Κορυσχάδες, χτες στη νύχτα της Αθήνας, το τραγούδι που βγαίνει από τις φλέβες του τόπου μας παντιέρα και νανούρισμα και μοιρολόι.
Τα τραγούδια στην παράσταση της Μαντώς Μαυρογένους δεν απηχούν τη μνήμη της εποχής, αλλά την αίσθηση της ιστορίας μας. Γιατί η ζωή στον τόπο μας δεν παγιδεύεται χρονικά, είναι μία κι αδιαίρετη πάντα, διατηρεί κάθε φορά και μέσα στη διαφορά των συνθηκών τα αναγνωρίσιμα στοιχεία ενός μοναδικού αγωνιστικού ήθους κι ενός λυτρωτικού πάθους. Είναι ο Ακρίτας, ο Υψηλάντης στην τελευταία νύχτα της ζωής του, ο νεκρός αδερφός μας είναι που τραγουδάει μαζί μας – και μας βοηθάει να χτίζουμε την ελπίδα, να προσπαθούμε πάντα να κρατήσουμε ψηλά τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα.
