Ας μου επιτραπεί να πω ότι δεν θεωρώ τη συναυλία στο Καλλιμάρμαρο σαν ένα ακόμα αφιέρωμα προς εμένα αλλά σαν ένα προσκλητήριο σε ό,τι πίστεψα περισσότερο στη ζωή μου: Στην ενότητα των Ελλήνων.

Απορώ ειλικρινά, πως υπάρχουν ακόμα Έλληνες που δεν έχουν κατανοήσει, ότι στις κορυφαίες στιγμές της ιστορίας μας οι Έλληνες ήταν ενωμένοι. Όπως και ότι ο εθνικός διχασμός ήταν υπαίτιος για όλα τα δεινά που έζησε ο Λαός μας.
Κι αυτό δεν είναι άποψη ενός ρομαντικού καλλιτέχνη αλλά η καθαρή ιστορική αλήθεια.

Ειδικά μετά τα Μνημόνια, μας χρειάζεται μια μακρά περίοδος ανάκαμψης, προόδου και αναγέννησης.

Πιστεύω όμως ότι η πιο μεγάλη ίσως απώλεια, υψίστης εθνικής σημασίας, είναι το γεγονός ότι χάθηκε ο ανθός του Έθνους. Οι εκατοντάδες χιλιάδες νέες και νέοι, μορφωμένοι και επιστήμονες οι πιο πολλοί, με άλλα λόγια η ατμομηχανή που θα μας οδηγούσε προς το μέλλον.

Με σφιγμένη καρδιά θα ήθελα με τα τραγούδια μου να βοηθήσω όλους τους συμπατριώτες μου να ενωθούν γύρω από αυτόν τον μέγιστο στόχο: Να ξαναφέρουμε τα παιδιά μας στην πατρίδα. Όμως ποια πατρίδα; Σε μια πατρίδα όπου οι μισοί θέλουν να εξαφανίσουν τους άλλους μισούς, την ώρα που η χώρα μας βγαίνει αργά και βασανιστικά από την κρίση, ενώ παράλληλα τα απειλητικά σύννεφα στην γειτονιά μας γίνονται κάθε μέρα και πιο μαύρα;

ΕΝΩΘΕΙΤΕ ! Βάλτε την αμαξοστοιχία «Ελλάς» πάνω στις ράγες της συνεργασίας, της δημιουργίας και  της προόδου. Φέρτε ξανά την ανοχή και την ευγένεια στην πολιτική αλλά και στην καθημερινότητά μας. Βοηθήστε τον Λαό μας να ξαναγίνει αυτός που με την λάμψη του κάποτε κέρδισε τον παγκόσμιο θαυμασμό. Ξαναφέρτε πίσω τα φωτεινά μυαλά της νέας γενιάς.

Αυτό είναι το μήνυμα που με έκανε να δεχθώ να ξανασηκωθώ από το βάρος των αμέτρητων χρόνων που μάταια θέλουν να με γονατίσουν. Μόνο και μόνο για να βοηθήσω με τις μικρές μου δυνάμεις να μπορέσει η συναυλία αυτή να βροντοφωνάξει με βεβαιότητα: «Είσαι Έλληνας! Αυτό που ήσουν κάποτε θα γίνεις ξανά!»

Αθήνα Παρασκευή 17 Μαΐου του 2019

Μίκης Θεοδωράκης