«Το ΔΝΤ είναι η φάκα

που μας περίμενε υπομονετικά

μερικές δεκαετίες, από τότε

που άρχισε να μας αλέθει το μίξερ

για να γίνουμε τελικά πολτός, ώστε

ήσυχα και φρόνιμα να χυθούμε

ως ανεξάρτητος και υπερήφανος λαός

στο μεγάλο χωνί που είχε στηθεί

για να μας οδηγήσει «ανεπαισθήτως» στη φάκα!

Τώρα είμαστε ένας μεγαλοπρεπής πολτός

με δέκα εκατομμύρια ζευγάρια μάτια,

μέσα στα οποία αρχίζει να διαφαίνεται

κάποια υποψία ανησυχίας, καθώς γίνεται

κάθε μέρα και περισσότερο εύληπτος ο ψίθυρος

ότι δεν μπορεί να υπάρχει φάκα χωρίς γάτα!»

Όποιος προσπάθησε να εμποδίσει «τη διαδικασία της πολτοποιήσεως» τιμωρήθηκε σκληρά από τους «μηχανικούς ψυχών», τους ειδικευμένους «στις διαδικασίες πολτοποιήσεως», ώστε να γίνουν οι λαοί «η εκλεκτή τροφή της ελλοχεύουσας γάτας», η οποία, μιας και ξαναγυρίσαμε στην εποχή των Φαραώ, είναι ιερή θεότητα όπως  τότε.

Ο Μίκης είδε από νωρίς  τη φάκα και τη γάτα και κανείς δεν τον πίστεψε και τιμωρήθηκε να μείνει έξω από τη φάκα, μόνος και έρημος. «Να κάνω τί;», αναρωτιέται. Γύρω του ερημιά κι απέναντι του ο επίμονος Ιερός Βράχος να στέκει όρθιος κι  αγέρωχος, ενώ πλησιάζει η έλευση της ιερής γάτας.  «Η οποία είναι βέβαιο ότι αφού τελειώσει το φαγοπότι, θα σκεπάσει αυτό τον Ιερό Βράχο με τα ιερά της λύματα, γιατί είναι αλήθεια ότι πολύ μα πάρα πολύ ενοχλεί, ακόμα και με τη σκιά του, όλες τις ιερές γάτες του κόσμου». (Συνέντευξη 24, Ιούλιος 2010 σ. 174)

Μια συνεχώς επαναλαμβανόμενη προδοσία- Η ασυδοσία της ελληνικής ολιγαρχίας- Η εξάρτηση

Η ρίζα του κακού είναι η εξάρτηση, επιμένει ο Μίκης, σε ανοιχτή διαφωνία με την Αριστερά, από τότε που η τελευταία απεμπόλησε από τα προτάγματά της το βασικό και θεμελιώδες ζήτημα της εθνικής ανεξαρτησίας.

 «Από το 1821 έως σήμερα ζούμε σε συνθήκες μιας συνεχώς επαναλαμβανόμενης προδοσίας, που προέρχεται είτε από ξένους είτε από τους ίδιους εμάς και έχει κουράσει τόσο πολύ την ελληνική κοινωνία, ώστε να έχει παραδοθεί στη μοίρα της, όπως τη διαγράφουν ανεξέλεγκτες από αυτή δυνάμεις, συνθήκες και γεγονότα. Γίνεται δηλαδή όλο και περισσότερο αδύναμη και άβουλη και έτσι σίγουρα κατηφορίζει». (188)

Από την άλλη, η ασύδοτη  ελληνική ολιγαρχία, αφού έδεσε την Ελλάδα στο άρμα της εξάρτησης, κατάφερε να κάνει το πολιτικό μας σύστημα  υποχείριό της.  «Έτσι, λαός και νεολαία μοιάζουμε με ανοχύρωτη πόλη, που τη λεηλατούν οι ισχυροί ανενόχλητοι, καθώς οι φυσικοί μας προστάτες, δηλαδή οι θεσμοί, το Σύνταγμα, η Βουλή, τα κόμματα, και ο πνευματικός κόσμος έχουν στην ουσία αχρηστευθεί από τη διαπλοκή και τα ΜΜΕ, που βρίσκονται στην υπηρεσία των ισχυρών και των ξένων συμμάχων τους». (216)

Η περίοδος Σημίτη  εγκαινίασε  μια νέα εποχή υποτέλειας 

Το «ευχαριστώ τις ΗΠΑ», του τότε πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, μετά την κρίση στα Ίμια, εγκαινίασε την «πολιτική πλήρους συμπλεύσεως με εκείνη της Αμερικής και μάλιστα σε περίοδο κρίσεων (Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ), όπου μπορούμε να πούμε ότι η επιδοκιμασία των σκληρών επιλογών των ΗΠΑ υπήρξε απ’ την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης απόλυτη, χωρίς ίχνος αμφισβήτησης και δισταγμού.» (621-συνέντευξηη την 1^η Φεβρουαρίου 2004)

Την ίδια  περίοδο, ο Γιώργος Παπανδρέου  έστειλε προσωπική επιστολή στον πατριάρχη Βαρθολομαίο με στόχο  να τον πείσει να ματαιώσει το ταξίδι του στην Κούβα και η κυβέρνηση Πασοκ αρνήθηκε να δώσει βίζα στον Φιντέλ Κάστρο για να παρακολουθήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Τέλος, ήταν η κυβέρνηση Σημίτη που δέσμευσε τη Χώρα (και τις μελλοντικές κυβερνήσεις) αποφασίζοντας πολεμικές δαπάνες για δέκα χρόνια ύψους 18 τρις δραχμών, περίπου 53 δις ευρώ! 

Η συντηρητική Ευρώπη τιμωρεί διαχρονικά τους Έλληνες για το αντιστασιακό τους φρόνημα

Ο Μίκης σκιαγραφεί τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα της Ελλάδας, που συγκλόνιζαν τον κόσμο  την ώρα που ο ελληνικός  λαός πλήρωνε βαρύ  φόρο αίματος  στους  ξένους˙  εχθρούς και «φίλους», και αποδεικνύει ότι κάθε ιστορική νίκη του λαού μας τιμωρήθηκε σκληρά από τους ξένους «προστάτες» μας.

Επανάσταση του 1821- Απελευθέρωση από τους Τούρκους Οθωμανούς. Τιμωρία: Οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής μας επέβαλαν τη βασιλεία των Βαυαρών. (Ακολούθησε η βασιλεία των Δανών Γκλύξμπουργκ).

Επανάσταση του 1912- Ελευθέριος Βενιζέλος-  Απελευθέρωση των οκτώ δεκάτων της χώρας που ήταν ακόμα υποδουλωμένα στους Οθωμανούς. Τιμωρία: Μικρασιαστική Καταστροφή και σφαγιασμός από τους Τούρκους, με την  βοήθεια των Άγγλων και Γάλλων, τριών εκατομμυρίων Ελλήνων, οι οποίοι ζούσαν επί χιλιάδες χρόνια στις δυτικές ακτές της Τουρκίας.

1940- Νίκη κατά του φασιστικού στρατού του Μουσολίνι-Η Ελλάδα σημειώνει την πρώτη παγκόσμια νίκη κατά του Φασιστικού Άξονα.  Τιμωρία: Εισβολή της Γερμανίας στην Ελλάδα με δεκαέξι μεραρχίες.

ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-Η εποποιία της Εθνικής  Αντίστασης. Τιμωρία: Οι Γερμανοί καταστρέψανε τη χώρα, σκότωσαν ένα εκατομμύριο Έλληνες, ανάμεσά τους πενήντα χιλιάδες Εβραίους της Θεσσαλονίκης.  

Απελευθέρωση- Οκτώβρης του 1944. Τιμωρία: Οι Άγγλοι ήλθαν ως κατακτητές-Δεκέμβρης του 1944. «Τους πολεμήσαμε στην Αθήνα», γράφει ο Μίκης. «Είμαι πολύ περήφανος, γιατί πολέμησα κι εγώ 33 ημέρες που κράτησε αυτός ο άνισος αγώνας» (58). Ύστερα από τις μάχες, οι Εγγλέζοι σχημάτισαν 150 ομάδες από συνεργάτες των Γερμανών που έκαιγαν ολόκληρα χωριά κι έσφαζαν τους αντάρτες, ενώ οι ελληνικές κυβερνήσεις-μαριονέτες των Άγγλων φυλάκιζαν και εκτελούσαν αντιστασιακούς. Τα θύματα  ήταν δεκάδες χιλιάδες. Έτσι οι αντιστασιακοί οδηγήθηκαν στα βουνά για να σωθούν με αποτέλεσμα να μπουν  στον Εμφύλιο. Τη σκληρότερη  τιμωρία,  που δεν λέει να τελειώσει…

1960-1967: Κίνημα 114, Κίνημα Ειρήνης, Λαμπράκηδες- Το πρώτο στην Ευρώπη επαναστατικό και ταυτόχρονα πολιτιστικό κίνημα. Τιμωρία: Η δικτατορία.

Κάπως έτσι συνεχίστηκε από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, όπου με την επιβολή του άκρατου λαϊκισμού,  κατεδάφισαν  τον λαό μας . (153)

Η «οργανωμένη κατεδάφιση του λαού» κορυφώθηκε στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 και μετάλλαξε τους Έλληνες.  Υποβιβασμός της παιδείας, γενίκευση της διαφθοράς, νόθευση του πολιτισμού, καταρράκωση του ήθους, βαθύς τραυματισμός του πατριωτισμού.  Ήταν μοιραίο, λοιπόν, να οδηγηθούμε στη σημερινή γενικευμένη κρίση και στη νέα υποδούλωση της Ελλάδας. Στη σημερινή «ιδιότυπη Κατοχή, όπου οι κατακτητές αντί να στηρίζονται στα όπλα και στη βία, χρησιμοποιούν το χρήμα και τον εκβιασμό για να εκφοβίσουν και να εξαθλιώσουν τον λαό» (191).

Και ήταν η κυβέρνηση Πασοκ του Γεωργίου Α. Παπανδρέου  που απεμπόλησε την εθνική μας ανεξαρτησία και έβαλε ενέχυρο στους πιστωτές τον εθνικό μας πλούτο. Όλα γύρω μας διαλύονται.  Η οικονομία, το εμπόριο, η γεωργία, ο δημόσιος τομέας, οι άνθρωποι η κοινωνία… «Σε λίγο δεν θα υπάρχουμε!  Γιατί θα μας έχουν καταντήσει  εξαθλιωμένα νούμερα,  αφού πρώτα θα μας έχουν κλέψει τον δημόσιο πλούτο. Ακόμα και τον ήλιο για να ζεσταίνει τον κ. Σόιμπλε», διαπιστώνει τραγικά ο Μίκης.  (154)

Ένα πρόβλημα στο οποίο κανείς δεν αναφέρεται

Είναι οι ιστορικές και πολιτιστικές διαφορές μας με τα κράτη του ορθολογισμού.  

Το καρτεσιανό πνεύμα, το  εμπλουτισμένο με την προτεσταντική παράδοση και αγωγή , έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον ελληνικό κόσμο.  «Εμείς οι Έλληνες έχουμε διαφορετική παράδοση και αγωγή, που μαζί με την ορθοδοξία, δημιουργούν την ισχυρή εθνική μας συνείδηση που οδηγεί σε αξίες και στάσεις ζωής εντελώς διαφορετικές από των άλλων λαών. Η τραγωδία μας αρχίζει από τη στιγμή που τα κράτη του ορθολογισμού –Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία- αποβιβάζονται στη χώρα μας για διάφορους λόγους και προσπαθούν να μας «εκπολιτίσουν», γιατί λόγω της ιδιαιτερότητάς του λαού μας, δεν μπορούν να μας κατανοήσουν. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και σήμερα, που θέλουν να μας επιβάλουν τον ορθολογισμό, δηλαδή τα δικά τους πρότυπα». Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όφειλε να μας προστατέψει από τον ορθολογισμό του κ. Σόιμπλε «που ενοχλείται τόσο πολύ από την αντίθετη προς τον ευρωπαϊκό ορθολογισμό εθνική μας συνείδηση». Όσο ο λαός μας αρνείται να μπει στα ορθολογικά καλούπια της Ευρώπης τόσο ο κ. Σόιμπλε σκληραίνει την τιμωρία μας, με τελικό στόχο να μας καταστρέψει ολοσχερώς.  Γι αυτό, άλλωστε,  επέβαλε το Τρίτο Μνημόνιο. (49)

Φυσικά ο Μίκης δεν ισχυρίζεται ότι η μοναδική αιτία της επιβολής  της άγριας πολιτικής της τρόικας είναι οι ιστορικές και πολιτιστικές διαφορές μας με την Ευρώπη, αλλά και ο ίδιος ο καπιταλισμός. Όσο επικρατεί η ωμή και βάρβαρη εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όσο ο καπιταλισμός επιβάλει το δίκαιο του ισχυρού και  βιαιοπραγεί απέναντι στον άνθρωπο και τη φύση, τόσο η πορεία της ανθρωπότητας οδηγείται  προς την ολική καταστροφή. (435)

Η νέα πέμπτη φάλαγγα και οι σύμμαχοί της  

Η υπερδύναμη (ΗΠΑ), ακολουθώντας  μια πάγια τακτική στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης,  αποβλέπει στον κατακερματισμό των κρατών και των λαών «με την έξαρση των εθνικισμών και την καλλιέργεια του μίσους, ώστε οδηγώντας τους μεν εναντίον των δε [εδώ ο Μ.Θ.  αναφέρεται στον πολιτική των ΗΠΑ στα Βαλκάνια], να επιβάλει τον πλήρη οικονομικό, πολιτικό και πολιτιστικό έλεγχο της στην περιοχή».

Σ’ αυτή τη μεθοδολογία προστίθενται αρωγοί οι διάφορες τοπικές οργανώσεις, οι διάφοροι δήθεν επιστημονικοί σύλλογοι, που χρηματοδοτούνται από αμερικάνικους και διεθνείς καπιταλιστικούς κολοσσούς (τύπου Σόρος), με σκοπό να ελέγξουν και επηρεάσουν τους πιο ευαίσθητους τομείς της κάθε χώρας: τα ΜΜΕ, την παιδεία, τον πολιτισμό, την οικονομία και την εξωτερική πολιτική.

«Ένα είδος δηλαδή εκσυγχρονισμένης “πέμπτης φάλαγγας”, η οποία διαβρώνει από τα μέσα τους λαούς, τους απονευρώνει, αποδομώντας την πεμπτουσία του εθνικού τους χαρακτήρα, με την παραχάραξη της Ιστορίας, τον μηδενισμό των πολιτιστικών τους παραδόσεων και την υποβάθμιση των όποιων πνευματικών και καλλιτεχνικών τους κατακτήσεων. Με τον τρόπο αυτό, εξασφαλίζουν τον πλήρη εξαμερικανισμό με την εξαφάνιση της εθνικής ταυτότητας», ώστε να είναι πανεύκολη για την ηγεσία των ΗΠΑ η επιβολή της πολιτικής της σε όλους τους τομείς: γεωστρατηγικό, οικονομικό, πολιτιστικό.

«Το καινούριο στοιχείο αυτής της πολιτικής είναι ότι η στελέχωση αυτής της πέμπτης φάλαγγας βασίζεται κυρίως σε ανθρώπους που διατείνονται ότι ανήκουν στην  “εκσυγχρονιστική αριστερά”, γεγονός  που προκαλεί  εύλογη σύγχυση,  ούτως  ώστε να διευκολύνεται ο ρόλος τους, λόγω του γεγονότος ότι ως σήμερα ο ενεργητικός φιλοαμερικανισμός προερχόταν από τις συντηρητικές παρατάξεις της κάθε χώρας.» (373-375)

Σπίθα: η τέταρτη ιστορική ευκαιρία -Οι προτάσεις προς τον ΣΥΡΙΖΑ

Τον Απρίλιο του 2010, ο τότε πρωθυπουργός,  Γεώργιος Α. Παπανδρέου, ανακοινώνει από το Καστελόριζο, την ένταξη της Ελλάδας στον Μηχανισμό Στήριξης (Ευρωπαϊκή Ένωση-Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα-Διεθνές Νομισματικό Ταμείο- «Τρόικα»).

Την 1^η  Δεκεμβρίου του 2010, ο Μίκης Θεοδωράκης  εκφωνεί την Ιδρυτική Διακήρυξη της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών-Σπίθα. Την τέταρτη ιστορική ευκαιρία, όπως την αποκαλεί στο βιβλίο του.

(Σύμφωνα με τον Μίκη τρεις ήταν οι μεγάλες ιστορικές ευκαιρίες για την κατάκτηση της εθνικής μας ανεξαρτησίας: Το ΕΑΜ, ο Αντιδικτατορικός Αγώνας και η Κίνηση για την Ενωμένη Αριστερά, το 1977.  Χάθηκαν και οι τρεις).

Όμως, ο αλύγιστος  Μίκης με τη χαλύβδινη πίστη στα μεγάλα ιδανικά του ΕΑΜ, από τον Δεκέμβρη του 2010 έως τον Φλεβάρη του 2012 θα βρίσκεται στους δρόμους, μέσα στον λαό. «Η απαγόρευσή μου από τα ΜΜΕ, με έκανε να ξαναπάρω τους δρόμους σ’ αυτή την ηλικία», θα πει.

Οργανώνει δεκάδες ομιλίες από τα Προπύλαια έως τη Θεσσαλονίκη κι από τη Νάουσα έως το Ηράκλειο και τα Χανιά. Με συγκλονιστικές ομιλίες ενημερώνει τον λαό και καλεί τους Έλληνες σε αντίσταση κι αγώνα. Ταυτόχρονα αναρτά δεκάδες κείμενα-προτάσεις για την έξοδο από την κρίση και την ανάπτυξη της Χώρας σε φιλολαϊκή κατεύθυνση.  

Τον Φλεβάρη του 2012, λίγο μετά την ίδρυση της Ελληνικής Λαϊκής Δημοκρατικής Αντίστασης (ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α) θα βγει στο Σύνταγμα μαζί με τον Γ. Κασιμάτη και τον Γλέζο. Πεντακόσιες χιλιάδες  λαού περιμένουν το σύνθημα για την έναρξη της αντίστασης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, παρά τα συμφωνημένα, παρέμεινε μέσα στη Βουλή, ενώ τα ΜΑΤ έριξαν χημικά στους τρεις άνδρες.

Ο Μίκης θα γλυτώσει από θαύμα από την οργανωμένη  δολοφονία του και ο λαός θα απογοητευθεί.    

Τον Μάιο του  2012, ο ΣΥΡΙΖΑ, βέβαιος ότι θα κατακτήσει την εξουσία στις επαναληπτικές εκλογές του Ιουνίου  αν ο Μίκης και η Σπίθα συμμετείχαν μαζί του,  προτείνει  στη Σπίθα τη συγκυβέρνηση. Ο Μίκης  θέτει τις εξής προϋποθέσεις:

-Μακριά από τον «ιστό της Αράχνης», δηλαδή τη σημερινή Ευρώπη, που όπως η αράχνη περιτυλίγει μέχρι ασφυξίας τα πιο αδύνατα οικονομικά κράτη (όπως την Ελλάδα) και τα ξεζουμίζει.

-Στήριξη στον τεράστιο και ανεκμετάλλευτο εθνικό πλούτο

-Εγκαθίδρυση μιας ανεξάρτητης εθνικής πολιτικής και ελεύθερων οικονομικών σχέσεων με όλα τα κράτη. 

-Βασική προϋπόθεση για την κατάκτηση αυτών των στόχων είναι  η δημιουργία ενός Πανεθνικού-Παλλαϊκού Μετώπου, ικανού να στηρίξει μια τέτοια επαναστατική πολιτική. (95)

Ο ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε. Προτίμησε τα έδρανα της Βουλής και την εξουσία, ενώ αντίθετα ο Μίκης προτίμησε τον λαό. Αλλά ο λαός με τη σειρά του προτίμησε, αντί για την αντίσταση,  την ανάθεση  της δικής του ευθύνης στον ΣΥΡΙΖΑ.  Ποιος είχε δίκιο; Όπως αποδείχθηκε ο Μίκης. Τί ωφελεί όμως άλλη μια τραγική δικαίωση;

Κι αλήθεια, πώς  να  χαρακτηρίσουμε  τους  αλλοτινούς  μαχητές των μνημονίων που  σήμερα εφαρμόζουν ανερυθρίαστα το  Τρίτο Μνημόνιο της τελικής μας καταστροφής; (49)

Και τώρα  τί κάνουμε Μίκη; Υπάρχει ελπίδα; Πώς θα σωθούμε; Υπάρχουν ρεαλιστικές προτάσεις;

Τα παραπάνω ερωτήματα επαναλαμβάνονται σε όλες, σχεδόν,  τις συνεντεύξεις του βιβλίου και είναι τα ίδια που θέτει το σύνολο σχεδόν της κοινωνίας.  

Ο Μίκης, με πλήρη βεβαιότητα, απαντά ότι υπάρχει σωτηρία και καταθέτει τις προτάσεις του.

Είναι πλέον αναμφισβήτητο ότι από το πρώτο μνημόνιο (το οποίο επιβλήθηκε με συνταγματικό πραξικόπημα)  μέχρι σήμερα δεν αποφασίζουν για την τύχη της χώρας οι ελληνικές κυβερνήσεις, αλλά οι ξένοι. Όπως γινόταν και επί  γερμανικής  κατοχής. Η μόνη διαφορά της σημερινής κατοχής  από την τοτινή είναι ότι οι προηγούμενοι κατακτητές είχαν τα όπλα ενώ οι σημερινοί έχουν το χρήμα. Αλλά ο φόβος, η πείνα κι ο θάνατος παραμένουν ίδιοι τότε και τώρα.

Ίδιο το σκοτάδι και τότε και τώρα. Με μια διαφορά: Την περίοδο της γερμανικής κατοχής υπήρχαν  100.000 ένοπλοι Έλληνες λεβέντες που έφεραν και πάλι το φως. «Ενώ σήμερα, η νύχτα νυχτώνει όλο και πιο πολύ κι αυτοί που παριστάνουν ότι τάχα διοικούν και ενημερώνουν είναι γονατιστοί μπροστά σε τρεις τέσσερεις υπαλλήλους ξένων τραπεζών και κυβερνήσεων. Και καθώς τους βλέπεις να προσκυνούν, το σκοτάδι μεγαλώνει γύρω σου και μέσα σου και σε πιάνει ναυτία. Πώς να αναπνεύσεις σ’ έναν τέτοιο τόπο, πώς να αναπνεύσεις και πώς να δεις; Και πώς να ελπίσεις;». (156)

Ο Μίκης ταυτίζεται συναισθηματικά  με τον λαό αλλά, ως έμπειρος επαναστάτης  που είναι, δεν μένει στη συναισθηματική φόρτιση γιατί γνωρίζει ότι υπάρχει  και  λύση και διέξοδος. Αρκεί να το θελήσει ο λαός και να επιλέξει  μια νέα κυβέρνηση «που να απαρτίζεται από ανθρώπους που να διαθέτουν τρεις βασικές ιδιότητες: ανεξαρτησία, εντιμότητα, ικανότητα». Κι αυτοί οι άνθρωποι υπάρχουν και θα αναδειχθούν όταν ο λαός αποφασίσει να δημιουργήσει το απελευθερωτικό μαζικό κίνημα.

Οι προτάσεις  του Μίκη Θεοδωράκη για την έξοδο από την κρίση και τη σωτηρία της  Ελλάδας

Αυτή η Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας, όπως την ονομάζει,  οφείλει να προχωρήσει αμέσως σε μια σειρά ενέργειες όπως:

1. Να δηλώνει την πίστη της στο ισχύον Σύνταγμα έως ότου ολοκληρωθεί η σύνταξη και ψήφιση από τον ελληνικό λαό του νέου Συντάγματος.

2. Να δηλώσει ότι η χώρα μας παραμένει στην Ευρώπη, στο ευρώ και στο ΝΑΤΟ.

3. Ότι παύει να ζητά δάνεια και, σε σχέση με το δημόσιο χρέος και τους τόκους, ζητά από τους πιστωτές ένα χρονικό διάστημα δύο ετών, κατά το οποίο θα εξετάσει τη νομική του εγκυρότητα σύμφωνα με το ελληνικό, το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο.

4. Θα υποβάλλει νόμο στη Βουλή, ο οποίος θα προβλέπει: α) την ακύρωση των μνημονίων και β)  την παραπομπή σε ειδικό δικαστήριο όλων των ενόχων για τον διασυρμό και την καταστροφή της χώρας.

5. Θα υποβάλει νόμο στη Βουλή με τον οποίο η Ελλάδα: α) ανακηρύσσει τη δική της ΑΟΖ, β) προχωρεί σε διεθνή διαγωνισμό για την άμεση εκμετάλλευση των κοιτασμάτων, γ) θέτει ως όρο για τη σύναψη των σχετικών κοινοπραξιών την προκαταβολή του 10% από τα προβλεπόμενα κέρδη των  συνεταίρων,  και δ) σε ό,τι αφορά τον υπόλοιπο πλούτο της χώρας, όπως λ.χ. μεταλλεύματα, ενέργεια, υποδομές, θα προτείνει επίσης διεθνή διαγωνισμό για την άμεση εκμετάλλευση τους με την ίδρυση ειδικών κοινοπραξιών.

6. Προχωρεί στην άμεση έκδοση κρατικού ομολόγου με εγγύηση τον άμεσα εκμεταλλεύσιμο εθνικό μας πλούτο (κοιτάσματα Κρήτης).

7. Με την είσπραξη των πρώτων εσόδων θα προσπαθήσει να αποκαταστήσει τις οικονομικές αδικίες, ξεκινώντας από τα πιο αδύνατα στρώματα.

8. Η υγεία και η παιδεία θα είναι οι δυο τομείς που θα πρέπει να βοηθηθούν με όλα τα οικονομικά μέσα που θα βρεθούν και σε συνέχεια με την άμεση ριζική τους αναδιάρθρωση με κύρια ευθύνη των γιατρών και των καθηγητών. (157,158)  

«Η χώρα μας είναι πλούσια και αυτάρκης», τιτλοφορείται η συνέντευξη 21, τον Δεκέμβρη του 2012, όπου αναλύονται όλα τα παραπάνω.

Ουδετερότητα-Το μεγάλο όραμα του Μίκη Θεοδωράκη

«Ανακήρυξη της  Ελλάδας  σε ουδέτερη χώρα , όπως είναι η Ελβετία, με βάση την ιστορική και την πολιτισμική της ιδιαιτερότητα.

Τα σύμβολα της Ολυμπίας, των Δελφών και του Παρθενώνα λειτουργούν στα πέρατα της γης ως μαγνήτης. Η ουδέτερη Ελλάδα μπορεί να καταστεί το Κέντρο της Παγκόσμιας Ειρήνης και του Παγκόσμιου Πολιτισμού.

Έχω ενημερώσει γι αυτό τον Νόαμ Τσόμσκυ, που συμφώνησε με την ιδέα αυτή. Κατά τη γνώμη μου δεν θα υπάρξει ούτε μια διεθνής προσωπικότητα, ούτε μια κυβέρνηση που να διαφωνήσει.

Εάν κάποτε μπορέσουμε να κατακτήσουμε αυτή την ιδεώδη λύση, από κει και πέρα λύνονται αυτομάτως όλα τα προβλήματα που μας βασανίζουν από την απελευθέρωση μας από τον οθωμανικό ζυγό έως σήμερα». (122)