Τον Δημήτρη Μητροπάνο τον θεωρούσα πνευματικό μου παιδί. Έφηβος ξεκίνησε μαζί μου την πορεία του στο τραγούδι για να φτάσει στις κορυφές της λαϊκής αποδοχής, της μεγάλης αγάπης και της καλλιτεχνικής καταξίωσης.

Πριν λίγες μέρες συζητούσαμε για την συναυλία που θα έδινε στο Ηρώδειο με τον «Επιτάφιο» και το «Άξιον Εστί» και για την μελλοντική ηχογράφηση του «Διόνυσου».

Έτσι μου είναι αδύνατο να συνειδητοποιήσω ότι αυτός ο δυνατός και περήφανος άντρας έφυγε τόσο ξαφνικά και άδικα από τη ζωή. Ήμουν τόσο περήφανος γι' αυτόν, τον εκτιμούσα και τον αγαπούσα τόσο πολύ, που η απώλειά του με συγκλονίζει.

Τώρα η σκέψη μου στρέφεται προς τη γυναίκα του και τις κόρες του, στις οποίες δεν έχω λόγια να πω. Το μόνο που ίσως τις παρηγορήσει είναι ότι τον άνθρωπό τους τον λάτρεψε ένας ολόκληρος λαός και γι' αυτό θα μείνει για πάντα στη συλλογική μας μνήμη.


Αθήνα,  17.4.2012