Φωτιές Φωτιές
1973
Φωτιές φωτιές
μες στα φύλλα της καρδιάς
πονάς πονάς
κανακάρη μου.
Φωτιές φωτιές
γιατί ξέρεις να μιλάς
πονάς πονάς
παλικάρι μου.
Σε πηγαίνουν για ταξίδι
το καράβι βούλιαξε
σε πηγαίνουν στα πελάγη
κι η θάλασσα μαράθηκε.
Ήσουν ήλιος, ήσουν μέρα
ήσουν γλυκοχάραμα
τώρα τα ‘σκιασε η φοβέρα
και τ’ άσπρο μαύρο γίνηκε.
Τα πουλάκια με ρωτούνε
τι να δω και τι να πω
μόνο εσύ παιδί μου ξέρεις
της καρδιάς μου τον καημό.
Fires, Fires
Fires fires deep in the heart
you suffer you suffer my darling son
Fires fires because you know how to speak
you suffer you suffer my brave boy.
They took you on a journey,
the boat sank;
they took you on the oceans
and the sea dried up.
You were sun, you were day
you were sweet dawn
now fear has shaded them
and white has turned black.
The birds ask me
what to see and what to say;
only you, my son, know
the pain of my heart.
